Bukas Na Lang

share

Share on facebook
Share on twitter
Share on telegram

Papaano Mapapagtagumpayan ang Procrastination

Para sa mga madaling dapuan ng pagpapaliban ng isang gawain (procrastination), ang salitang “bukas” parang magical na salita.

Sa isang simpleng pagkumpas ng salitang “bukas”, ang mga maruming pinggan ay tila nawala, nawawala ang pag-uusap na hindi kaaya-aya, tumatago ang mga email, at mga proyekto sa bahay ay matiyagang pansamantala nakahinto. Napakaganda ng pakiramdam na itago ang mga hindi kanais-nais ngayon sa makapal na usok ng bukas – at kung gaano kahanda ang bukas na tanggapin sila! Oo, maaari nating tapusin ang gayong mga responsibilidad ngayon, ngunit bakit kailan laging ipagpabukas?

Pagkatapos, syempre, bukas ay darating, at ang magic ay nawala sa ilalim ng bigat ng mga hindi natapos na gawain. At muli nating narerealize, sa nakakafrustrate ngunit wise na salita ni Alexander MacLaren,

Walang mga hindi kanais-nais na gawain na magiging mas hindi kanais-nais sa pamamagitan ng pagpapaliban nito bukas. Ito ay kapag ang mga ito ay nalampasan at nagawa na, dito’y nagsisimula nating malaman na mayroong tamis na matitikman pagkatapos nito, at ang mga alaala ng hindi ginustong mga gawain na hindi nag-aalinlangan na ginawa ay malugod at kaaya-aya. (The Conquering Christ and Other Sermons, 143)

Kung ang isang hindi naising gawain ay isang tinik, hindi ito babaguhin ng bukas sa isang rosas. Ang tinik ay mananatili pa rin, hindi kaaya-aya tulad ng dati. At maging ito’y ngayon o bukas, kakailanganin pa rin natin itong hawakan.

“Kung ang isang hindi naising gawain ay isang tinik, hindi ito babaguhin ng bukas sa isang rosas.”

Ngayon At Bukas

Ngayon at bukas. Maraming mga problema ang nagmumula sa pagkabigo na maayos na hatiin ang dalawang araw na ito.

Halibawa na dito ay ang pag-aalala. “Kaya nga, huwag ninyong alalahanin ang bukas; “ sinabi ni Jesus sa isang grupo na mga nag-aalala, “sapagkat ang bukas ang mag-aalala sa sarili niya. Sapat na ang inyong mga suliranin sa bawat araw.”(Mateo 6:34). Tumatawag sa atin ang Diyos na mabuhay sa loob ng 24-oras na boundary na tinatawag na ngayon, ngunit sinisikap ng mga nag-aalala na akyatin ang bakod at dahalin ang ilang mga problema sa bukas. Ang tugon ni Jesus? I-urong ang iyong kamay mula sa bukas; sapagkat ang sa ngayon ay may sapat na problema sa kanyang sarili.

Siyempre, ang mga mapagpaliban ay ginagawa yung kabaligtaran. Sa halip na hilahin ang problema ng bukas para sa ngayon, itulak nila ang problema ng ngayon papunta sa bukas, marahil ay umaasang mawawala ito kung pupunta ito sa kabilang bakod. Kung saan maaaring tumugon si Jesus na may katulad common sense na payo : “Bukas ay magkakaroon ng sapat na problema nang hindi mo nadaragdagan pa. Ayusin mo ang kaguluhan ngayon ngayon; ayusin bukas ang problema bukas. “

Malinaw at may sense di ba?At Oo nga may sense nga. Ngunit sa kasamaang palad, ang ating pagiging likas na procrastinator ay nakakagulat na hindi nakakaintindi sa ganitong idea (Kawikaan 24:30). Alam niya sa pamamagitan ng karanasan na “walang mga hindi kanais-nais na gawain na magiging mas hindi kanais-nais sa pamamagitan ng pagsasantabi nito bukas,” ngunit nakakahanap pa rin siya ng paraan upang sumubuk at subukang muli ay nakagawian na.

Kaya, kasama ang common sense, ang ating Panginoon ay nagbibigay ng higit na biyaya. Kapag tiningnan natin ang kaligaligan ng ngayon at naramdaman na tuksuhin na sabihin, “Bukas na lang,” nagsasalita Siya ng twofold na pangako: lakas para sa ngayon, at isang pag-aani bukas.

Lakas Ngayon

Bakit ang ilan sa atin ay madalas na nais ikumpas ang wand ng bukas? Kadalasan, dahil sa palagay natin ay wala tayong kakayahan na kinakailangan natin para sa ngayon. Wala tayong lakas upang linisin ang banyo ngayon. Hindi tayo motivated na isulat ang report ngayon. Hindi natin nadarama ang isang spark upang maging malikhain ngayon. Marahil ay nanalangin tayo para sa lakas; marahil hindi. At kahit ano pa man, sa kalaunan ay humihinto tayo ,magkikibit balikat at ipagpapabukas ito.

Sa mga ganitong pagkakataon, kapag tinitignan natin ang ilang hindi kanais-nais na gawain at walang pakiramdam na lakas upang gawin ito, makakalimutan natin na ang Diyos ay madalas na nagbibigay ng lakas kung pasisimulan nating gawin. Natigil lamang ang Ilog Jordan ng lumusong ang mga pari (Joshua 3:13). Ang langis ng babaing balo ay dumaloy lamang habang siya ay nagbubuhos (2 Hari 4: 1–6). Ang sampung ketongin ay nalinis lamang habang sila ay lumalakad palayo kay Jesus (Lucas 17: 11–14). At madalas, ginagawa ng Diyos ang kanyang lakas sa loob lamang natin bilang (at hindi bago) magsimula tayong magtrabaho (Filipos 2: 12–13).

Ang masipag na mga Kristiyano, ayon sa obserbasyon ni J.I. Si Packer ay,

“..aasahan ang tulong mula sa Diyos sa bawat problema, lakas mula sa Diyos para sa pagsunod sa mga gawain sa bawat araw. . . . Nalaman nila na ang mismong lakas ng kanilang inaasahan na sila’y matulungan ay ginagamit ng Espiritu upang bigyan sila ng lakas na “manatili na patuloy na manatili” sa mga karaniwang gawain sa araw-araw. (Keep in Step with the Spirit, 108–9)

Ang isang grupo ay naghihintay sa trabaho hanggang sa pakiramdam nila ay malakas na silang ito’y gawin; at ang iba naman ay nagtatrabaho na inaasahang sila’y palalakasin. Alam ng huli grupo na banggit na ang umaasa ng lakas upang magawa ang mga hindi kanais-nais na gawain ay darating sa umaasa – sa mga tumugon sa “hindi pakiramdam na gawin ito” ng may taos pusong pagdarasal at nakatingala sa langit. Ang biyaya ngayon ay magiging sapat para sa suliranin ng ngayon, kahit na ang biyayang iyon ay hindi pa dumating. Kaya, kapag nahaharap tayo sa ilang hindi kanais-nais na tungkulin at nararamdaman ang panghihina ng loob, natututo ang taong wise na sabihin, “Hindi bukas – kundi ngayon,” na nagtitiwala na ang tulong ay malapit na.

May Pag-aani Bukas

Ang aklat ng Kawikaan ay naglalagay sa procrastination sa konteksto ng pag-aani: “Ang taong tamad mag-araro sa panahon ng pagtatanim ay walang makukuha pagdating ng anihan. ”(Kawikaan 20: 4, ASND). Ang ating mapagpaliban na sarili ay mahal ang bukas, ngunit dahil lamang sa hindi niya malinaw na nakikita bukas. Kung gagawin niya ito, mapapansin niya ang darating na pag-aani at malalaman na ang pagtulog ngayon ay maaaring lupain walang tanim bukas. Sa madaling salita, umani tayo bukas kung ano ang ating inihasik ngayon.

Ano ang nangyayari kapag ang isang binata, halimbawa, ay nagproprocrastinate hindi dito at doon, ngunit sa lahat ng bagay? Kung ang pagpapaliban ay ang binhi na lagi niyang nahasik? Hindi magtatagal, ang pamilya at mga kaibigan ay hindi na umasa sa kanya; ang kanyang mga pangako para sa araw na ito ay palaging nakakarating sa kinabukasan. Aasahan ng kanyang mga kasamahan ang hindi maayos na trabaho – paggawa na palaging may marka ng pagmamadali. At darating ang araw, titigil ang iba sa pagasa ng marami sa kanya: mas mabuti na gawin ito sa iyong sarili o maghanap ng iba. Sa paglaon, ang kanyang buhay at mga relasyon ay mapupuno ng mga tinik na ayaw niyang bunutin (Kawikaan 15:19).

At sa kabilang banda, ano ang mangyayari kung ang parehong binata ay naka-focus sa pag-aani? Dahan-dahan, siya ay magmamature: Ang isang tao na ginagawa ang kanyang “ngayon” na maging ngayon at ang kanyang “bukas” bukas (Santiago 5:12). Isang lalaking tinatanggal ang mga tinik sa kanyang bukid na may lakas na ibinibigay ng Diyos. Ang isang tao na ang katapatan sa pinakamaliit na mga gawain na hindi ginusto ay nagiging matapat rin sa pinakamalaking gawain (Lukas 16:10). Isang lalaki na ang sipag ay naging puno ng buhay para sa pamilya at mga kaibigan, kapitbahay at kasamahan sa trabaho.

Ang gayong tao ay alam na kahit na ang pinakamagandang bahagi ng buhay ay may kasamang ng isang daang tungkuling hindi kanais-nais. Sa pamamagitan lamang ng pagyakap sa hindi kanais-nais ay ang mga bahay ay naitatag, nanunumbalik ang relasyon, napanatili ang pagkakaibigan, pinanatili ang mga anak, na may disiplina at kinalinga, mga church ay naiitayo at lumalago, at natapos ang mga bokasyon. At sa gayon, sa bawat mungkahi ng bukas, tumingin siya sa pag-aani.

“Inaani natin bukas kung ano ang ating inihasik ngayon.”

Kunin Ang Mga Tinik

Sa kasalukuyan, nakatira tayo sa isang lupain na natakpan ng tinik, kung saan pinupunan ng mga hindi kanais-nais na gawain ang listahan ng dapat gawin araw-araw. Isang araw ay lilinisin ng ating Diyos ang lupain, at “Tutubo na ang mga puno ng sipres at mirto sa dating tinutubuan ng mga halamang may tinik.”(Isaias 55:13, ASND). Ngunit sa ngayon, nakatira tayo sa mga tinik. At isang paraan na niluluwalhati natin ang Diyos ay sa pamamagitan ng pag-hawak sa ng mga tinik ngayon sa pamamagitan ng biyaya binigay ngayon.

Sinasabi ng common sense sa atin, na “walang hindi ginustong gawain na magiging mas hindi kanais-nais sa pamamagitan ng paglagay nito bukas.” At higit pa, ang mga pangako ng Diyos ay tumatawag sa atin, sapagkat ang pang-araw-araw na problema ay dumating na may kasamang pang-araw-araw na lakas, at sa darating na bukas, ang mga binhi na ititanim ngayon ay bubungan sa isang maluwalhating ani.

This article was translated by Nitoy Gonzales and was originally written by Scott Hubbard of Desiring God. To read the original version, click https://www.desiringgod.org/articles/maybe-tomorrow

Marianito “Nitoy” M. Gonzales

Marianito “Nitoy” M. Gonzales

Marianito “Nitoy” M. Gonzales is an ordinary guy who serves an extraordinary God. A government employee, blogger, and founder of https://delightinggrace.wordpress.com. Happily married to Cristy-Ann and father to Agatha Christie who worship and serve at Faithway Community Baptist Church, Sta. Rita Batangas City.

Scott Hubbard

Scott Hubbard

Scott Hubbard is a graduate of Bethlehem College & Seminary and an editor for desiringGod.org. He and his wife, Bethany, live with their son in Minneapolis.
Scott Hubbard

Scott Hubbard

Scott Hubbard is a graduate of Bethlehem College & Seminary and an editor for desiringGod.org. He and his wife, Bethany, live with their son in Minneapolis.

Related Posts

Jeff Chavez

Irresistible Grace Part 1

The goal of this series is to magnify God’s sovereign grace and to humble man’s pride. This blog post is based on Covenant Reformed Seminary

Jeff Chavez

Limited Atonement Part 2

The goal of this series is to magnify God’s grace and to humble man’s pride. This is blog post is based on Covenant Reformed Seminary

Jeff Chavez

Limited Atonement Part 1

The goal of this series is to magnify God’s grace and to humble man’s pride. This is blog post is based on Covenant Reformed Seminary

Jeff Chavez

The Total Depravity of Man Part 3

The goal of this series is to magnify God’s grace and to humble man’s pride. While we are not as bad as we could be,