Sa Panahon ng Unang Pasko: Apat na Dahilan Kung Bakit Dumating si Cristo
Sa ganitong panahon ng taon, madalas na tanungin ng mga Kristiyano ang tanong na parang ganito: Sa patuloy na pagiging sekular ng ating panahon, paano natin mapapanatili ang tunay na halaga, ang tunay na kahulugan ng Pasko?
Kung tutugunan natin ang tanong na ito nang tapat, tiyak na kailangan muna nating malaman kung bakit natin ipinagdiriwang ang kapistahang ito. At para dito, hindi na tayo kailangang maghanap pa nang malayo—ang simpleng pero napakalalim na pahayag ng mga Ebanghelyo ay sapat na:
Isang anghel ng Panginoon ang nagpakita sa kanya sa panaginip at nagsabi, “Jose, anak ni David, huwag kang matakot na tanggapin si Maria bilang iyong asawa, sapagkat ang ipinagbubuntis niya ay mula sa Espiritu Santo. Siya ay manganganak ng isang lalaki, at tatawagin mo siyang Jesus, sapagkat ililigtas niya ang kanyang bayan mula sa kanilang mga kasalanan.” (Mateo 1:20–21)
Sinabi ng anghel sa kanila, “Huwag kayong matakot, sapagkat narito, nagdadala ako ng mabuting balita ng dakilang kagalakan na para sa lahat ng tao. Sapagkat sa araw na ito ay ipinanganak sa lungsod ni David ang isang Tagapagligtas, na si Cristo ang Panginoon.” (Lucas 2:10–11)
Ang mga talatang ito ay dinadala tayo sa puso ng Pasko: ang matagal nang inaasahang pagdating ni Cristo na ating Panginoon. Dalawang libong taon na ang nakararaan, ang Diyos mismo, ang walang hanggang Salita, “ay naging tao at nanirahan sa atin” (Juan 1:14). Hindi natin dapat balewalain ang ganoong kaluwalhatian kundi dapat natin itong damhin at ipagdiwang nang may buong kagalakan! Pero kailangan din nating tandaan na ang Pasko ay hindi ang mismong layunin—sa madaling salita, ang pagkakatawang-tao ay isang simula, hindi ang wakas.
Dahil dito, pagnilayan natin ang apat na dahilan kung bakit dumating si Cristo sa unang pagkakatawang-tao.
1. Dumating si Jesus para Alisin ang Ating mga Kasalanan
Ipinapakita sa atin ng Ebanghelyo ni Mateo ang katotohanang dumating si Jesus upang “iligtas ang kanyang bayan mula sa kanilang mga kasalanan” (1:21). Gayundin, nang simulan ni Jesus ang Kanyang ministeryo sa mundo ayon sa Ebanghelyo ni Juan, ipinahayag ni Juan Bautista, “Narito ang Kordero ng Diyos, na nag-aalis ng kasalanan ng sanlibutan!” (1:29). Dagdag pa ni Pablo sa kanyang sulat sa mga taga-Roma: “Ipinakita ng Diyos ang kanyang pag-ibig sa atin dahil noong tayo’y makasalanan pa, si Cristo ay namatay para sa atin” (5:8).
Sa ating mas malawak na kultura, ang imahe ni Jesus sa sabsaban sa Bethlehem ay karaniwang nagdudulot ng pakiramdam ng pagmamahal, kapayapaan, at damdamin ng sentimentalidad. Siyempre, ang Pasko ay isang panahon upang tamasahin ang mga ganitong magagandang damdamin. Pero higit pa ito roon. Tulad ng sinabi ni Jesus kay Zaqueo sa Lucas 19:10, “Ang Anak ng Tao ay naparito upang hanapin at iligtas ang nawala.”
Ang layunin ng Pasko ay ang Biyernes Santo, Sabado ng Pagkabuhay, at Linggo ng Muling Pagkabuhay, kung kailan ganap na nagtagumpay si Cristo laban sa kamatayan, binigyan ito ng mortal na dagok, at binuksan ang daan tungo sa pakikipagkasundo sa Diyos.
Ito ang misyon ni Cristo, natupad sa krus, kung saan inalay Niya ang Kanyang sarili para sa Kanyang bayan. Kaya ang Pasko, sa totoo lang, ay tungkol sa pag-ibig na ipinakita ni Jesus sa krus, dahil “walang hihigit pa sa pag-ibig na ito: ang mag-alay ng buhay para sa mga kaibigan” (Juan 15:13). Ang layunin ng Pasko ay ang Biyernes Santo, Sabado ng Pagkabuhay, at Linggo ng Muling Pagkabuhay, kung saan ganap na nagtagumpay si Cristo laban sa kamatayan, binigyan ito ng mortal na dagok, at binuksan ang daan tungo sa pakikipagkasundo sa Diyos.
2. Dumating si Jesus para Wasakin ang Gawa ni Satanas
Sa pagkakatawang-tao, ang ating Tagapagligtas ay dumating hindi lamang para talunin ang kamatayan kundi para din “wasakin ang mga gawa ng diyablo” (1 Juan 3:8). Ang pagdating ni Cristo sa Bethlehem ay nagsilbing hudyat ng simula ng katapusan para kay Satanas at lahat ng kanyang mga paraan.
Ngayon, dapat nating tandaan na ang diyablo ay aktibo at buhay pa rin, kahit na siya ay itinakdang mabigo mula pa noong simula (Genesis 3:15). Pinaaalalahanan tayo ni Pedro, “Ang inyong kalaban na diyablo ay gumagala-gala tulad ng isang leong umaatungal, naghahanap ng masisila” (1 Pedro 5:8). Pero kahit na siya ay gumagala, si Satanas ay naka-tanikala. Maari siyang umatungal, magalit, at tangkain tayong abutin, pero dumating si Cristo upang wasakin ang kanyang mga gawa.
Tinitiyak sa atin ni Juan na “ang bawat ipinanganak ng Diyos ay hindi nagpapatuloy sa pagkakasala, kundi siya na ipinanganak ng Diyos ay nag-iingat sa kanya, at ang masama ay hindi siya maaaring galawin” (1 Juan 5:18). Si Jesus Cristo mismo, na “ipinanganak ng Diyos,” ang mag-iingat sa mga sumusunod sa Kanya. Sa huli, kahit nililinlang, inaakusahan, nagsisinungaling, at hinahadlangan tayo ni Satanas, hindi niya tayo kayang saktan. Malapit na ang katapusan niya. Tiyak na ang kanyang pangwakas na pagkawasak. (Tingnan ang Pahayag 20:10.)
3. Dumating si Jesus para Ipakilala ang Ama
Ang pagdating ni Jesus sa Bethlehem ay parang pagkuha ng Diyos ng isang brush at pagpinta ng sariling larawan sa kabuuan ng kawalang-hanggan at sa harap ng panahon. Hindi na natin kailangang magtaka kung ano ang Diyos; sa halip, maaari tayong tumingin sa “kaluwalhatian ng Diyos sa mukha ni Jesu-Cristo” (2 Corinto 4:6). Gaya ng sinasabi sa Ebanghelyo ni Juan, kahit na “walang sinuman ang nakakita sa Diyos,” si Jesu-Cristo ang “nagpakilala sa Kanya” (Juan 1:18). Hindi lang Siya ang Salitang nagkatawang-tao (1:14), kundi Siya rin ang huling mensahe ng Diyos sa mundo—ang huling salita, ang tanging Anak na pinagsalita ng Diyos (Hebreo 1:2).
Napakaganda at mahiwaga na ang batang si Jesus, na inaalagaan sa dibdib ng Kanyang ina at inihehele sa mga bisig ng Kanyang amang nasa lupa, ay Diyos at nananatiling Diyos! Mukha Siyang walang magawa, isang maliit na sanggol, pero Siya ang Anak ng Diyos, na ngayon ay maluwalhating nasa langit at naghahari sa lahat. Kahit na Siya’y umiyak gaya ng ibang sanggol at ilang libra lang ang timbang sa sabsaban, kalaunan ay ipahayag Niya nang may ganap na kapangyarihan, “Ang nakakita sa akin ay nakakita sa Ama” (Juan 14:9). Si Jesu-Cristo, Diyos na totoo at tao na totoo, ay dumating upang ipakita ang Diyos sa mundo.
4. Dumating si Jesus para Maghanda sa Ikalawang Pagdating
Panghuli, dumating si Panginoong Jesu-Cristo hindi lamang upang alisin ang ating mga kasalanan, wasakin ang gawa ni Satanas, at ipakilala ang Ama, kundi upang maghanda rin para sa ikalawang pagdating.
Sinulat ni Juan, “Mga minamahal, tayo ngayon ay mga anak ng Diyos, at hindi pa nahahayag kung ano tayo sa hinaharap; ngunit alam natin na kapag siya ay nahayag, tayo ay magiging katulad niya, sapagkat makikita natin siya kung ano siya” (1 Juan 3:2). Katulad ng paghihintay ng bayan ng Diyos sa Kanyang unang pagdating, ganoon din tayong sabik na nag-aabang sa ikalawang pagdating. Sa pagitan ng dalawang pagdating na ito, si Jesus ay umalis upang maghanda ng lugar para sa atin. Sinabi Niya sa atin, “Ako’y muling paparito at dadalhin ko kayo sa aking sarili, upang kung saan ako naroroon, kayo rin ay naroroon” (Juan 14:3). At kapag Siya’y bumalik, Siya’y darating “hindi upang harapin ang kasalanan kundi upang iligtas ang mga sabik na naghihintay sa Kanya” (Hebreo 9:28).
Ang Bagong Tipan ay pulso ng dakilang katiyakan ng Ebanghelyo na ito, na kasinghalaga ng mensahe ng Pasko gaya ng sabsaban sa Bethlehem. Kung si Jesu-Cristo ay hindi na muling babalik, ibig sabihin ay nililinlang tayo ng malaking bahagi ng Bagong Tipan; mali ang mga anghel, at si Jesus ay isa lang huwad na guro. Pero ang maluwalhating katotohanan ay tulad ng pagdating Niya nang mapagpakumbaba noong unang pagdating, tiyak na Siya’y babalik na may kamangha-manghang kapangyarihan at kaluwalhatian sa Kanyang ikalawang pagdating.
Handa Ka Na Ba?
Bakit nga ba dumating si Jesus? Upang alisin ang ating mga kasalanan. “Kahit ang inyong mga kasalanan ay parang mapula ng iskarlata” at “pula na gaya ng krimson,” nagiging puti ba sila tulad ng niyebe at lana dahil sa kapangyarihan ng paglilinis ni Cristo? (Isaias 1:18).
Bakit dumating si Jesus? Upang talunin ang gawa ni Satanas. Namumuhay ka ba sa liwanag ng tagumpay na iyon?
Bakit dumating si Jesu-Cristo? Upang ipakilala ang Ama. Kilala mo ba ang Ama? Lumalago ka ba sa pagkilala sa Diyos araw-araw?
Bakit dumating si Jesu-Cristo? Upang maghanda para sa ikalawang pagdating. Handa ka na ba sa Kanyang pagbabalik? Kapag nakita ka Niya, kukunin ka ba Niya sa Kanyang kamay at sasabihin, “Kaibigan,” o sasabihin Niya, “Hindi kita kilala; lumayo ka sa akin”? (Mateo 7:23).
Sa panahon ng kapaskuhan, habang abala tayo sa paghahanda ng pagkain, dekorasyon, mga party, at mga regalo, maaaring tanungin tayo ng mga kaibigan o kamag-anak, “Handa ka na ba para sa Pasko?” Isang inosenteng tanong ito. Pero ngayon, sa liwanag ng pagpapahayag ng Diyos sa Kanyang sarili, handa na tayong sumagot nang taos-puso: Oo, handa na ako. Hinugasan ako ni Jesus, iniligtas Niya ako, binago Niya ako. Ang bagong buhay na mayroon ako sa Kanya ay hindi kailanman kukupas. At ngayon, ang pag-asa ng Pasko ay lumago sa sabik na paghihintay para sa Kanyang ikalawang pagdating, kung saan ang mabuting balita ng dakilang kagalakan, kapayapaan, at pagmamahal ay aabot sa rurok nito at tunay tayong mamumuhay nang maligaya magpakailanman.
Ang artikulong ito ay inangkop mula sa sermon na “The Purpose of Advent” ni Alistair Begg.
This article was translated by Domini Primero of DBTG and was originally written by Alistair Begg for Truth For Life. To read the original version, click https://blog.truthforlife.org/the-first-advent-four-reasons-christ-came
