“Kayong dating patay dahil sa kasalanan, kayong mga Hentil na hindi saklaw ng pagtutuli ayon sa Kautusan ay binuhay ng Diyos na kasama ni Cristo. Pinatawad niya ang ating mga kasalanan at pinawalang-bisa ang lahat ng naisulat na alituntunin laban sa atin, pati ang mga pananagutang kaugnay nito. Pinawi niya ang lahat ng ito nang ipako siya sa krus. Sa pamamagitan ng kanyang kamatayan sa krus, nilupig niya ang mga pinuno at kapangyarihan ng sanlibutan. Ang mga ito’y parang mga bihag na kanyang ipinarada sa madla bilang katunayan ng kanyang pagtatagumpay.” (Colosas 2:13-15, MBBTAG)
Ang dahilan kung bakit ang pakikipag-isa kay Cristo ay gumagawa ng malaking pagkakaiba para sa mananampalataya ay dahil nakamit ni Cristo ang isang tiyak na tagumpay laban sa diyablo sa Kalbaryo. Hindi niya inalis si Satanas sa mundo, ngunit inalisan niya ng sandata ito hanggang sa matanggal ang sandata ng pagsusumpa sa kanyang kamay.
Hindi niya maaaring sumbatan ang mga mananampalataya ng kasalanang hindi pinatawad. Na siyang tanging akusasyon na maaaring makasira sa atin. At samakatuwid, hindi niya tayo maaaring dalhin sa lubos na pagkasira. Maaari niya tayong saktan ng pisikal o emosyonal — at maaring rin tayong patayin niya. Maaari niyang tuksuhin tayo at hikayatin ang iba na sumalungat sa atin. Ngunit hindi niya tayo kayang sirain.
Ang tiyak na tagumpay ng Colosas 2:13–15 ay dahil sa katotohanang “May pananagutan dapat tayo sa Dios dahil hindi natin matupad ang Kautusan. Pero inalis ito ng Dios sa pamamagitan ng pagkapako ni Cristo sa krus. Kaya hindi na tayo parurusahan (Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)”. Ginawa ng diyablo ang listahang iyon bilang kanyang pangunahing paratang laban sa atin. Ngayon ay wala na siyang akusasyon na maaaring magdiin sa atin sa korte ng langit. Wala siyang magawa para gawin ang isang bagay na pinakagusto niyang gawin: ang isumpa tayo. Hindi niya ito kaya. Si Cristo ang nagdala ng ating pagkakasumpa. Ang demonyo ay tinanggalan na ng sandata.
Ang isa pang paraan ng pagsasabi nito ay sa Hebreo 2:14–15 (MBBTAG): “[Nagkatawang-tao si Cristo] upang sa pamamagitan ng kanyang kamatayan ay mawasak niya ang diyablo na siyang may kapangyarihan sa kamatayan. Sa pamamagitan din ng kanyang kamatayan ay pinalaya niya ang lahat ng tao na buong buhay nila’y inalipin ng takot sa kamatayan.”
Ang kamatayan ay atin pa ring kaaway. Ngunit ito ay tinanggalan na ng pangil. Natuyo na ang kamandag ng ahas. Wala na ang nakamamatay na tuklaw. Ang tuklaw ng kamatayan ay kasalanan. At ang mapagsumpang kapangyarihan ng kasalanan ay kasama sa kahilingan ng Kautusan. Ngunit salamat kay Cristo na nagbigay ng kabayaran sa hinihiling ng Kautusan. ““Nasaan, O kamatayan, ang iyong tagumpay? Nasaan na ang iyong kapangyarihan?” (Corinto 15:55, Ang Salita ng Dios, Tagalog Contemporary Bible).
This article was translated by Nitoy Gonzales and was originally written by John Piper of Desiring God. To read the original version, click https://www.desiringgod.org/articles/our-toothless-enemy
